De dag begon zo fijn met een heerlijk gesprek op het schoolplein. Maar daarna ging ik met spoed naar huis, want er moest veel gedaan worden. Met de eerste dag van een nieuwe rood Wavespell moet er een nieuwe Wavemail de (email)deur uit. Maar om dat te kunen doen moest ik een planning maken van alle workshops en lezingen. Plannen vind ik lastig – ik voel graag in het moment waar het tijd voor is en nu moet ik dat afstemmen vooraf doen. Het ging me zelfs nog veel slechter af dan anders. Maar natuurlijk zette ik door, want ik was me niet zo bewust van waar het klempunt zat, en stuurde de Wavemail de wereld in. En anders dan anders voelde het niet fijn. De bevrediging die het normaal opleverde bleef uit. Ik was ontevreden, kreeg niet gelijk tenminste 1 feedback, voor wie doe ik het eigenlijk? Lees verder
Van 30 januari tot en met 11 februari bewandelen we het Gele Mens levenspad. Het Zonnezegel Mens staat voor de Vrije Wil, keuzes maken, en wijsheid. Iedereen weet dat het fijn is als je kunt kiezen, maar te veel keuze is niet prettig. Wat je kiest en hoe je tot de keuze komt is helemaal aan jou; het is jouw vrije wil! En daar heb je dan die wijsheid voor nodig; wijsheid uit ervaring, wijsheid als kennis, en wijsheid van het hart. Dat is de Gele Mens. Maar het Maya woord voor dit zonnezegel- Eb- betekent ook ‘gras’. Dit gras staat, net als de mens zelf, voor wedergeboorte. Het is het geblakerd grasveld dat dood kan lijken maar elk voorjaar opnieuw tot leven komt. Vanuit de Maya Quiche traditie staat Eb ook voor een toestand van neveligheid en verwarring. Welke positief vertaald is naar ‘kiezen’, terwijl de verwarring zorgt voor ‘niet weten’. Eb wordt ook wel beschreven als ‘datgene waar je naar zocht maar telkens weer kwijtraakt. 
Welkom in het Storm Wavespell. We zitten er midden in. Storm geeft een heleboel energie welke ik nu gebruik om hard te werken en dingen helder te krijgen. Zoals je op de foto kunt zien maakt deze dame het me heel lastig om door te werken; ze loopt over het toetsenbord, voegt tekens toe die er niet horen, gaat boven op mijn handen zitten en erger blijft over mijn stapel papieren heenlopen zodat alles door elkaar raakt. Hmmm. Zij is mijn Storm nu, die vraagt om aandacht en die me dwingt de stapel papier aan te pakken en op te ruimen!
Het moederschap heeft zo zijn uitdagingen. Vanochtend zijn we opgestaan en terwijl Marcus (5) en Linde (7) hun bakje yoghurt met muesli eten en ik in de keuken hun boterhammen smeer voor op school hoor ik hen enorm ruzie maken. Juist in de ochtend maken ze er een sport van om zich enorm met de ander te bemoeien. “Jij mag niet in mijn bakje kijken”. “Ik heb meer dan jij” Snel iets van de ander van tafel wegpikken en niet teruggeven. Dat soort dingen. Nu ging het op een touwtje. Een ruzie om een touwtje! Een doodgewoon bruin stukje wol. Linde had het mee van school voor een tovertruc, Marcus had het gister gebruikt (toen Linde weg was) voor een muizenval. Marcus pakt het touwtje af van Linde en claimt het als zijne. Zij schopt hem, hij krabt haar. Huilen! 
Vandaag is het 11 Krijger – Gele Spectrale Krijger is het dilemma tussen willen hebben en loslaten…strijden en bevrijden.
