De Witte Wind waait weer…

In mijn videoblog over dit wavespell noem ik het gedicht Zwerversliefde van Roland Holst. – inderdaad een van mijn favorieten. Het inspireert me en daarom deel ik het graag. De eerste en laatste regel… magisch… laten wij zacht zijn voor elkander…  zo belangrijk in deze tijd. Zacht zijn… zacht zijn voor jezelf en voor elkaar. 11 November werd in Utrecht waar ik woon het Sint Maartens feest uitgebreid gevierd omdat het de patroonheilige is van de stad. Mijn kinderen zitten op de Vrije School en daar wordt het altijd al uitgebreid gevierd, met prachtig liedjes en zelf uitgeholde pompoenen met echte kaarsjes. De kinderen mochten zelfs zingen voor de burgemeester van Utrecht. Hij riep iedereen op te delen en een ander te verwelkomen. Ik hoop dat hij ook zelf zijn woord houdt en ook de vluchtelingen welkom kan heten. Laten wij zacht zijn voor elkander….

ZWERVERSLIEFDE

Laten wij zacht zijn voor elkander, kind –
want, o de maatloze verlatenheden,
die over onze moegezworven leden
onder de sterren waaie’ in de oude wind.

O, laten wij maar zacht zijn, en maar niet
het trotse hoge woord van liefde spreken,
want hoeveel harten moesten daarom breken
onder de wind in hulpeloos verdriet.

Wij zijn maar als de blaren in de wind
ritselend langs de zoom van oude wouden,
en alles is onzeker, en hoe zouden
wij weten wat alleen de wind weet, kind –

En laten wij omdat wij eenzaam zijn
nu onze hoofden bij elkander neigen,
en wijl wij same’ in ’t oude waaien zwijgen
binnen een laatste droom gemeenzaam zijn.

Veel liefde ging verloren in de wind,
en wat de wind wil zullen wij nooit weten;
en daarom – voor we elkander weer vergeten –
laten wij zacht zijn voor elkander, kind.

… uit Verzamelde Gedichten (1948) van Roland Holst (1888-1976) …